1e chemo infuus 21 juni 2017
Omdat ik een operatiewond had die eerst moest helen, zou ik pas op 21 juni mijn eerste chemo krijgen. in de weken ervoor heb ik er alles aan gedaan om zo fit mogelijk te worden. Nu kon ik zonder die tumor in mijn lichaam al veel beter sporten dus dat was mooi meegenomen!
Het eerste infuus ging prima, totaal geen klachten of bijwerkingen. Wel een bijzondere ervaring om met zijn zessen aan zo’n infuus te liggen, sommige met een ijscap tegen haaruitval.
Maaike, mijn dochter, kwam mij zuurdesembrood met avocado langs brengen wat mij goed smaakte. 24 juni liep ik alweer hard op de loopband in de sportschool.
Pijnlijke aderen door 2e chemo infuus 12 juli 2017
De laatste 30 minuten van de 2e Oxaliplatin-chemo afgelopen woensdag waren behoorlijk pijnlijk in mijn rechter infuusarm; mijn aderen leken letterlijk afgebroken te worden. De verpleegster probeerde met verdunnen van de vloeistof en paracetamol mij te helpen maar dat lukte naar mijn idee niet echt.
Ik ben ook voor het eerst behoorlijk aan het overgeven geweest erna maar gelukkig was dat ‘s avonds al over. Verder heb ik meer last van neuropathie door de Oxaliplatin-infuus. Het gevoel of je constant slapende handen hebt met allemaal speldenprikjes in je vingers en onder de voeten. Ook was ik behoorlijk huilerig, maar dat is ook een manier om de spanning kwijt te raken.
En 16 juli 2017 heeft mijn rots (Leon) mij weer mee naar de sportschool genomen omdat ik denk dat het wel weer kan, en dan is het zo fijn om weer te sporten en erna de energie weer door je lichaam te voelen stromen! Alle ellende is vergeten en de enige weg is omhoog! Wat is het leven mooi!
(3e chemo kuur)
In de loop van de tweede week van de 3e chemo pil kuur heb ik erge darmkrampen gekregen. Pijn put je uit en zeker wanneer je ook diarree erbij krijgt.
Toen ik afgelopen zondagochtend belde met het ziekenhuis dat ik al twee dagen last had kon ik meteen komen en binnen twee uur was ik opgenomen op afdeling oncologie. Ze wilden geen risico nemen want het kon ook een bacterie zijn en door de chemo ben ik heel kwetsbaar. Ik moest ook die ochtend stoppen met de kuur.
Ik was heel verdrietig dat ik opgenomen was maar aan de andere kant wel fijn dat ze zo voorzichtig zijn. Ik heb genoten van de wolkenpartijen vanuit mijn eenpersoonskamer. Ook de zonsondergang en opgang was prachtig.
De conclusie de volgende dag was dat het geen bacterie was maar een reactie op de pillenkuur. De oplossing was dat ik de volgende kuur i.p.v. 4 pillen per keer 3 per keer moest gaan slikken. Ik mocht naar huis omdat ik geen erge last meer had, maar dat jokte ik best wel, ik wilde gewoon naar huis.
Thuis gingen de krampen door, soms had ik totaal geen last (soms een heel dagdeel) en kon ik opgelucht ademhalen en dan zat ik weer te huilen van de pijn, ik probeerde de pijn te bestrijden maar had niet de juiste middelen.
Woensdagochtend gingen we langs een hematoloog, de vervanger van mijn oncoloog die op vakantie is, hij liet op het scherm mijn bloedwaardes zien en was er heel tevreden over. Ook waren er wat uitslagen bekend, waarover Vincent (een medestander/lotgenoot) mij verder kan informeren.
In de middag kwam mijn huisarts onverwachts langs, hij had gehoord dat ik opgenomen was geweest en kwam poolshoogte nemen. Hij schreef me anti-kramp middelen voor, die gelukkig goed helpen. Gaf me tips, zoals temperatuur ’s morgens en ’s avonds opmeten, boven de 38-38,5 meteen ziekenhuis bellen en grote groepen mensen/evenementen vermijden. Over twee weken komt hij opnieuw op bezoek.
Inmiddels geniet ik van mijn chemo vrije dagen en ik ben gisteravond zelfs naar de bioscoopfilm Wonder Woman (aanrader!) geweest met Joey, ook ben ik nu echt minstens tien kilo kwijt vergeleken met mijn gewicht voor de Cornwall vakantie en dus operatie. Zo gek dat je dit al zo lang kwijt wilt en het dan via zo’n ziekte bereikt.
Maar zonder pijn ben ik positief en dan denk ik, dat is weer makkelijker met hardlopen en ik kan ineens al mijn kleren weer dragen. Zaak is nu niet onder de 70 kilo te duiken want dat vind ik te licht, zeker wanneer ik ziek ben en nog zeker 3 kuren voor mijn kiezen krijg.
Pijn maakt het verschil tussen wel of niet goed kunnen functioneren en ‘vechten’ tegen de kanker, dat is voor mij nu 100 procent zeker!